Minik kuzucum nelere alışmaya çalışıyor. O küçücük haliyle
hayatında bir sürü değişiklik oluyor. Hepsine birden ayak uydurmasını
bekliyoruz.
Kreşe başlamamız, Ayşe teyzemizin ayrılması, akşamları
kreşten alınması için beni beklemesi vs. şimdi birde emzik bırakmayı ekledik.
Önceleri itiraz etti emziğin yırtık olmasına ama sonra aklının hep bir
kenarında da olsa istemedi tekrar emziğini. Biraz huysuzluk yapıyor elbet, o
kadarda olur diyoruz artık.
Bunca acı varken hiç yazmak gelmiyor bu aralar bana. Ama emzik
bırakma önemli bir gelişmeydi bizim için.
Senem'cim, yaşananlar çok acı ama bizim için de dünya dönüyor, yapacak bir şey yok. Hele çocuklar küçük olunca, olan bitenleri kavrayamayınca mecburen devam ediyorsun bir şekilde...
YanıtlaSilevet yaşananlar çok acı, içim titriyor her haberde. Ama dünya dönüyor işte. Dönmelide yoksa nice olurduk bilmiyorum ülkecek.
YanıtlaSil