Söylenecek ne var ki....

Zaten birkaç gündür zorlanıyordum bir şeyler yazmakta. İznim bitti işe döndüm diye hayıflanıyordum kendi kendime.

Sonra dün sabah gerçek yüzüme çarptı tüm acımasızlığıyla. Neydi yani!!  Hayıflandığın şeye bak dedim sonra, bunca acı dururken düşündüklerimi hatırlayınca yerin dibine geçseydim keşke. Sözün bittiği yerdeyiz ülkece, ama hiçbirimizde ne yapacağımızı bilmeden.