Birkaç zaman önce Ayşe teyzemiz ile yollarımızı ayırdığımız
zamanda, Blogcu Annenin anne dostu toplum yazısı üzerine burada bir yazı yazmıştım. Anne dostu iş yerinden neler bekliyorum, ne
anlıyorum gibi konulardan söz etmiştim.
İşte bu günlerde tamda bu konuda ile ilgili bir şeyler
yaşamaktayım. Bir kez daha anladım ki biz toplum olarak hiçbir zaman anne dostu
vs olamayacağız. Çünkü bu işin öncelikle kadınlarda başlaması gerekirken, en
son anlayış gösteren kesim onlar oluyor maalesef.
Olay şu, sabahları servisle iş yerine gitmeye çalışıyorum. Hatta
daha önce burada servis saatlerinden
vs bahsetmiştim. Servis belli bir yerden başlıyor ve beni en son alıyor ve yola
çıkıyoruz buradan. Şimdi ilk alınan arkadaşlar neden biz ilk alınıyoruz diye
itirazda bulunmuşlar o yüzden servis yön değişikliği yapılması yönünde imza vs
toplanmış. Benim ise böyle bir değişiklik saatine uymam mümkün değil Buseyi
okula bırakmak zorunda olduğum için. Zorunluluğu bu şekilde dile getirdim ve
ilk alınma son alınma durumunun haksızlık olduğu düşünülüyor ise akşamları
tersten dönülebileceğini vs de söyledim. Ancak özellikle bayan arkadaşlarımız
bu duruma itiraz ediyorlar. Bu durumda benim yapabileceğim bir şey yok, yani itiraz
etmekten başka tabi. Şu halde servise binemeyeceğim ve ne yapacağımı
bilemiyorum.
İşte tamda burada aklıma geldi, anne dostu iş yeri derken
patronlardan müdürlerden vs bahsetmiştik ama iş arkadaşlarını atlamışız. Biz bayanlar
birbirimize destek çıkmıyoruz ki başkalarından, birde erkeklerden bunu
bekliyoruz.
Her ne kadar bu itirazları yapan bayanlar şimdi bekar ve
çocuksuz olsalar da ilerde bir gün kendileri de çoluk çocuk sahibi olduklarında
ve bu tür zorluklarla karşılaştıklarında(eminim bir şekilde karşılaşırlar)
acaba buna ne kadar da katkıları olduğunun farkına varabilecekler mi?