İki yazı...

Evli Mutlu Çocuklu

Yiğit Karaahmet'in yeni düşmanı 'Anneler kulübü'

Yiğit Karaahmed’in iki yazısı. Günümüz anneleri üzerine bayaa eleştirel bir yazı. Doğruluk payı olmadığını kimse söyleyemez. Ancak kantarın topuzu biraz fazla kaçmış gibi.

Tatile gideceksiniz ve 45 dakkalık 1 saatlik bir yolculuk yapacaksınız bu esnada bir bebeğin sesine de katlanıverin canım kulaklarınıza bişey olmaz. Onuda siz rahatsız olmayın diye kafese kapatmayalım. Böyle bakarsanız bende birinin ses tonundan, yada görüntüsünden bile rahatsız olabilirim mesela onuda mı kafese felan kapatmak lazım gelir.

Haklı olduğu taraflar kesinlikle var laf dinleyebilecek yaşa gelmiş çocuklarına laf anlatmayan, özellikle anlatmaya, etrafda kendini bilmez hareketler  yapmasına izin veren ebeveynler hakkında bende aynı şey, düşünüyorum kesinlikle. Bu asla ve asla anne olmasından dolayı tolerans gösterilecek edilecek mesele değil.

Ancak bunun ayırdına iyi varmak da lazım bence, bu tipde insanlar zaten tüm hayatlarında umursamazlar ve her hakkı kendilerinde görmektedirler. Benciller yani. Yani çocukları olmasada o uçağa bilmemne kadar para verikleri için hosteslere saygısızlık etmeyi hak sayabiliyor olabilirler. Bu tip insanlar etrafımızda çook fazla. Yani sırf anne olduklarından odlayı değil, onlar sürekli bişey olduklarından dolayı ayrıcalığı hakettiklerini düşünerek hareket edebilmektedirler.

Ha birde şöyle yazmış,  “ Tabii bir de yazıya hak veren ama artık kulübün üyesi olduğu için ne diyeceğini bilemeyen anneler de var. Sanıyorum onlar uzaktan şöyle bir baktılar çocuklarına. Ve sıkıcı hayatlarına aynen devam ettiler.” Böyle bir yargıya nasıl vardığını bilmiyorum ama ben hayatımın sıkıcı olmadığın biliyorum, hatta çok da eğlenceli. 3 yaşında bir çocukla hayatın sıkıcı olabileceği kimsenin aklına gelmesin.