Yemek maceramız bitti sanılmasın sakın. Tam gaz devam ediyoruz. Buse bıkıp usanmadan akşamları tok olduğunu söylüyor. Bende kendimi tutarak tamam diyip geçiştiriyorum. Ama en azından sofraya gelip yanımızda duruyor ve o arada ağzına iki üç bir şeyler verebiliyorum. Ama bir anda farkettiği anda ne yaptığını, hemen bir öğürme efekti ile beni korkutma çabasına girişiyor. :)
Bakmayın güldüğüme sinirlerim bozuluyor her seferinde ama sabır diyoruz. Şimdi anneannesi var yanında onunla biraz daha rahat olabiliyor. Bende zaten hiç ilgilenmiyorum. Ama gündüzleri Ayşe teyzesi ile bir şekilde yediği için sesimi çıkarmıyorum artık. Çıkarmamaya çalışıyorum desek daha doğru. Bizimkisi akşam yemek yemeyengillerden olacak herhalde. İyi olur işte ilerde fit bir aile olarak dolanalım. Bende akşam yemek düşünme derdinden kurtulayım :)
Önümüzde 9 günlük bir tatil var. Tamamen benim elime kalacak. Bakalım neler yaşayacağız.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder