Çok erken değil mi daha?

Dakika bir gol bir diyelim. Okula başladık ikinci gününde hastayız. Hayırlı uğurlu olsun. Tam alışacağız, zart zurt ayağındayken iki gün okula gidemedik. Ne olacak bu halimiz bakalım. Şimdi Ayşe teyzemiz var bakıyor. Ya sonra ??!! Off hastalıktan çok bunlar korkutuyor gözümü. Yani zaten ruhum daralmalardayken birde üstüne 39 derecelere varan ateşle birlikte sümük, öksürük vs de eklenince, değmeğin keyfime L.

Bu hastalıklar esnasında anladığım bir şey var ki, gerçekten annelere bir ayrı güç verilmiş. Bütün gece saat başı kalkıp ateşini ölçüp, arkasından yastığını düzeltip kendisini  kontrol ediyorum ama sabah işe gitmek için her zamankinden daha dinç uyanabiliyorum. Normal değil yani. Babaların durumuna bakıyorum. Tamam o da endişeleniyor, yanıyor çocuk vs falan diyor. Ama benim gibi zıp zıp çocuğun  peşinden koşamıyor. Ancak yattığı yerden.

Şimdi okulla ilgilenmemiz gerekirken hastalıktan müzdaribiz. Yarına daha iyi olacağına inancım yüksek. Genellikle 2-3 gün yüksek ateşli geçiriyor Buse hastalıkları. İlaç kullanmama konusunda da;  gerekli görmediğim zamanlarda vermiyorum. Şu an itibari ile ateşi var biraz öksürük ve burun akıntısı. Ateşi onu çok rahatsız etmediği sürece ateş düşürücüde vermiyoruz. Bol miktarda çorba, ıhlamur, ballı limon şeklinde idare etmeye çalışıyoruz. Kendisinin keyfi yerinde oturtmak biraz zor oluyor sadece. Kızım hastasın bak dinlenmen lazım vs ile ancak iki dakika yatırabiliyoruz. Sonra hoop gene havada arkadaş.

Bu seneki gidişat hakkında bir ipucu mu bu bilemiyorum. Geçen yıl da bol hastalıklıydık, ama dedim ya hep Ayşe teyze vardı. Bakalım neler yaşayacağız.